Mensen met ernstige COPD hebben vaak last van chronische bronchitis en longemfyseem wat de elasticiteit van het longweefsel vermindert. Dit leidt tot belemmering van het uitademen en een toenemend longvolume. Veel patiënten hebben daardoor een laag inspanningsvermogen en zijn ernstig vermoeid wat ook kan leiden tot angst en depressie. Bronchoscopische longvolumereductie (BLVR) door middel van endobronchiale ‘eenrichtingsventielen’ in de meest aangedane longkwabben die alleen opengaan bij uitademing, leidt tot een kleiner restvolume van de longen wat de uitademing bij patiënten verbeterd.1 Tijdens het ERS 2024 presenteerde Rein Posthuma (Expertisecentrum voor Chronisch Orgaanfalen CIRO, Horn en afdeling longziekten, MUMC+, Maastricht) de resultaten van de SoLVE-studie waarbij het effect van BLVR met of zonder pulmonale revalidatie (PR) op vermoeidheid, angst en depressie werd onderzocht.2
De ventielen worden met behulp van een bronchoscoop via de mond en de keel ingebracht in het beschadigde deel van de long. Deze relatief kleine ingreep duurt drie kwartier en vindt onder narcose plaats. Onderzoek onder 68 patiënten liet zien dat het plaatsen van eenrichtingsventielen na zes maanden zorgde voor een betere longfunctie en inspanningsvermogen.1 Ook gingen patiënten weer meer bewegen zonder dat ze daartoe aangemoedigd werden. Het meest voorkomende ongewenste voorval is een klaplong (18%). In de SoLVE-studie is het effect van BLVR op patiëntgerapporteerde uitkomsten als vermoeidheid, angst en depressie onderzocht. Daarnaast werd onderzocht of de toevoeging van pulmonale revalidatie (PR) een bijdrage levert aan de verbetering van deze klachten.
Tijdens de studie werden 97 patiënten met ernstig COPD geïncludeerd en 1:1:1 gerandomiseerd tussen drie behandelgroepen: PR gevolgd door BLVR (PRàBLVR-groep), BLVR gevolgd door PR (BLVRàPR-groep) of alleen BLVR. PR werd uitgevoerd volgens de ATS/ERS richtlijnen over een periode van 8-10 weken. De primaire uitkomstmaat was het ‘constant work rate cycle test’ (CWRT) uithoudingsvermogen over een follow-upperiode van 6 maanden.3 De secundaire uitkomstmaten waren patiëntgerapporteerde vermoeidheid, angst en depressie. Vermoeidheid werd gemeten met de CIS-questionnaire, angst en depressie werd gemeten met de HADS-vragenlijst.
Na de follow-up van 6 maanden was er geen verschil in uithoudingsvermogen met of zonder pulmonale revalidatie.3 Vermoeidheid verminderde in alle groepen ten opzichte van het beginpunt (zie tabel 1).2 Na de follow-up van 6 maanden was de CIS-vermoeidheidsscore 8,6 punten lager (±11,4) in de PRàBLVR-groep, 5,8 punten lager (±11,8) in de BLVRàPR-groep en 10,2 punten lager (±8,0) in de groep die alleen BLVR onderging. Deze verschillen zijn niet statistisch significant. Ook de angst en depressie scores verbeteren met een daling in alle groepen (zie tabel 1), met ongeveer 2 punten ten opzichte van het beginpunt. Eveneens zijn deze niet significant verschillend tussen de behandelgroepen.
| PR à BLVR | BLVR à PR | BLVR | ||||
| Vermoeidheid | Beginpunt | 42,1±10,3 | Beginpunt | 39,1±10,2 | Beginpunt | 43,3±8,7 |
| Follow-up | -8,6±11,4 | Follow-up | 5,8±11,8 | Follow-up | 10,2±8,0 | |
| Angst | Beginpunt | 7,2±4,7 | Beginpunt | 7,3±3,8 | Beginpunt | 6,3±4,2 |
| Follow-up | -1,9±3,1 | Follow-up | -2,5±2,6 | Follow-up | -2,0±3,0 | |
| Depressie | Beginpunt | 7,5±5,0 | Beginpunt | 7,0±3,6 | Beginpunt | 7,1±4,5 |
| Follow-up | -2,5±3,1 | Follow-up | -1,8±2,4 | Follow-up | -2,7±3,4 | |
Dit is de eerste keer dat het effect van BLVR op patiëntgerapporteerde uitkomstmaten als vermoeidheid, angst en depressie is onderzocht. Deze studie toont aan dat BLVR deze klachten kan verbeteren. Toevoeging van PR aan de behandeling geeft geen additioneel voordeel ten opzichte van BLVR alleen.
Referenties
Naar boven
