SAMENVATTING
Hoewel geneesmiddelenprovocatietests nog altijd beschouwd worden als de gouden standaard ter ondersteuning van de diagnose van een acute geneesmiddelenallergie, is hun voorspellende waarde niet absoluut en zijn zij niet altijd mogelijk, vanwege ethische en praktische redenen. De diagnose van een AGA berust daarom meestal op een grondige anamnese aangevuld met huidtests en bepaling van geneesmiddelenspecifiek IgE. Deze tests zijn niet absoluut predictief en geneesmiddelenspecifieke IgE-tests zijn nauwelijks beschikbaar. De ontwikkeling, validatie en harmonisatie van nieuwe cellulaire tests zoals de basofielenactiveringstests blijft dus noodzakelijk. Dit overzicht focust op de toepassingen en beperkingen van de basofielenactiveringstest bij acute geneesmiddelallergie.
(NED TIJDSCHR ALLERGIE & ASTMA 2017;17:71-78)
