Dit artikel is onderdeel van de Editor’s Pick maart 2023, bestaande uit een selectie van klinisch relevante literatuur die onlangs gepubliceerd is in de belangrijkste internationale wetenschapstijdschriften gefocust op astma, allergie en/of klinische immunologie. Deze selectie is gemaakt door Dr. Douwe de Boer (Biochemicus, Maastricht UMC+). Bekijk hier de gehele selectie.
Voedseleiwit-geïnduceerd enterocolitis-syndroom (‘food protein induced enterocilitis syndrome’, FPIES) is een zeldzame, niet-IgE-gemedieerde voedselallergie die zich meestal op jonge leeftijd presenteert met heftig braken. Bij kinderen gaat dat vaak gepaard met lethargie, bleekheid in de uren na inname van het verdachte voedsel en diarree. De symptomen kunnen plotseling ontstaan en snel escaleren. Typische behandeling van een IgE-gemedieerde allergie met antihistaminica en adrenaline is vaak niet effectief.
FPIES komt ook voor bij volwassenen, maar hier is veel minder over bekend. In een nieuwe studie gepubliceerd in The Journal of Allergy and Clinical Immunology zijn de klinische kenmerken, prognose en geassocieerde factoren van FPIES bij volwassen onderzocht.
Deze prospectieve studie werd uitgevoerd in het Alicante General Hospital in Spanje. De studie duurde 10 jaar en de onderzoekers includeerden volwassenen die gediagnostiseerd waren met FPIES. Door middel van interviews en orale voedseluitdagingen (gecontroleerde inname van verdacht voedsel) werden diagnoses bevestigd en de opbouw van tolerantie voor bepaalde soorten voedsel beoordeeld. Comorbiditeit en potentiele risicofactoren werden retrospectief geanalyseerd met behulp van elektronische patiëntdossiers.
In totaal werden 107 volwassenen met FPIES gevold over een periode van gemiddeld 6,2 jaar. Het overgrote deel van de patiënten (94%) was vrouw. De meest voorkomende symptomen van FPIES waren buikpijn (96%), diarree (72%) en braken (61%). De belangrijkste triggers waren zeevruchten (60%), gevolgd door ei (14%) en melk (10%). Van alle patiënten reageerden 44% op meer dan één voedselgroep.
In totaal werden 49 orale voedseluitdagingen uitgevoerd: 9 om de diagnose te bevestigen en 40 om de tolerantie te beoordelen. Na een periode van gemiddeld 3,5 jaar had 17% van deze patiënten tolerantie opgebouwd.
Prikkelbaar darmsyndroom, eosinofiele oesofagitis, inflammatoire darmziekte en coeliakie kwamen vaker voor bij volwassenen met FPIES vergeleken met de algemene populatie. Een correlatie werd vastgesteld tussen het hebben van een hoog aantal FPIES-triggers, en een aanvullende diagnose van prikkelbaar darmsyndroom (p=0,02).
Bij de meeste volwassenen houdt FPIES langdurig aan, maar voor sommige patiënten is het mogelijk om tolerantie te ontwikkelen voor bepaalde voedselsoorten. Daarnaast hebben volwassenen met FPIES relatief vaak bestaande gastro-intestinale aandoeningen. Het relatief grote aantal vrouwen met FPIES kan mogelijk worden toegeschreven aan hormonale factoren. Tot slot concluderen de onderzoekers dat de klinische verschillen tussen FPIES bij kinderen en volwassenen mogelijk de basis zijn van een revisie van de diagnostische criteria bij volwassenen.
Referentie
Naar boven
